miércoles, 10 de septiembre de 2014

Don Gato (Por Angustias)


0144:3 Don Gato (á-o)            (ficha nº: 1339)

Versión de Villar de Acero (ay. Villafranca del Bierzo, ant. Paradaseca, p.j. Ponferrada, ant. Villafranca del Bierzo, comc. Burbia, León, España).   Recitada por Angustias (50a). Recogida por Julio Camarena, 1985. (Archivo: ASOR; Colec.: Camarena, J.; cinta: 20B-139). Publicada en TOL II 1991, p. 338.  026 hemist.  Música no registrada.


     Estaba el señor gatiño    en silla de oro sentado,
  2   seu fibón de abotonilla    muy largo y abotonado,
     sombreiro de tres candiles,    parecía un gran soldado.
  4   De lejos le viñan cartas,    si quería ser casado
     con la gatiña montesa    que era filla de bon galgo.
  6   O gato, de tan contento,    brinca de pe no borrallo;
     queimó as cuatro patiñas    e a puntesquiña do rabo.
  8   De ellí brinca na  touciñeira,    cae de patas no tellado.
     Partió as cuatro costelas    e a reconcoña do rabo.
  10   Mandó chamái po  lo cura    y ademáis lo cirujano,
     que quería facer cuentas    de lo que había pecado:
  12   siete arrobas de tocino    y otras tantas de pescado,
     morcillas e linguaizas    pasaban de ciento y cuatro.