| |
Estaba el señor gatiño en silla de oro sentado, |
| 2 |
seu fibón de abotonilla muy largo y abotonado, |
| |
sombreiro de tres candiles, parecía un gran soldado. |
| 4 |
De lejos le viñan cartas, si quería ser casado |
| |
con la gatiña montesa que era filla de bon galgo. |
| 6 |
O gato, de tan contento, brinca de pe no borrallo; |
| |
queimó as cuatro patiñas e a puntesquiña do rabo. |
| 8 |
De ellí brinca na touciñeira, cae de patas no tellado. |
| |
Partió as cuatro costelas e a reconcoña do rabo. |
| 10 |
Mandó chamái po lo cura y ademáis lo cirujano, |
| |
que quería facer cuentas de lo que había pecado: |
| 12 |
siete arrobas de tocino y otras tantas de pescado, |
| |
morcillas e linguaizas pasaban de ciento y cuatro. |