Por Delmiro Pérez y Alfredo Poncelas en Villar de Acero
Unha vez taban mallando eilí enriba-nós tiñamos antes unha alzada, ye inda temos unhas cabanas- que tein muta pradería ye antes sembrábase centeno e mallábase. Pero é muy lejos, leva chegar tres horas andando co carro desde eiquí.
Ye taban mallando cuando preparóuse o trueno; ye claro había un renubeiro eilí que a xente que taba eilí non sabía que era un renubeiro. Ye logo ya se preparou a nubre, ye a xente pillóula mallando- inda se mallaba a pau, a pértiga- ye claro, a nubre iba descargar ya. Entonces saíu o renubeiro e acenóulle así:
-Adelante Pedro con las mulas.
A nubre ya non podía andar mais pois iba muy cargada de pedra ye dice:
-No puede que revienta
--Si reventa que revente, tu tira palante!
Ye non descargou eilí, descargou mais adiantre, no Corno Maldito, que é un pico que hay eilí por riba de Campolauga muy alto. (Delmiro Pérez y Alfredo Poncelas en Villar de Acero)
Sacado de "Literatura y tradicción oral en el Bierzo" de Alicia Fonteboa.
